Traktat o byciu na powierzchni.
Traktat podejmuje analizę współczesnej kondycji człowieka jako bycia na powierzchni bytu, rozumianego nie jako utrata głębi ontologicznej, lecz jako utrata pamięci o niej. Dominacja pośpiechu, użyteczności i funkcjonalności prowadzi do redukcji istnienia do wymiaru operacyjnego, w którym sens zostaje zastąpiony skutecznością, a obecność działaniem. Zapomnienie bytu nie ma charakteru negacji, lecz rozproszenia: głębia nie zostaje odrzucona, lecz pozbawiona prawa do obecności w doświadczeniu.
Cezary Tarnowski
Wiersze moim wnętrzem