Cezary Tarnowski

Wiersze moim wnętrzem

"Nie krzyczę. Nie domagam się słów. Moje fragmenty nie potrzebują głosu, by potwierdzić, że istnieję."

 

 

"Nie uciekaj przed ciszą, przemów do niej."

 

 

"Każdy upadek to próba na nowy rytuał powrotu."

 

 

"Zostań przy płomieniu, choćby był najmniejszy."

 

 

"Okręt bez mapy wciąż może znaleźć brzeg."

 

 

"Martwa dusza nie zna końca, zna tylko zapomnienie."

 

 

"Zimno uczy, że nawet ogień może pamiętać ciszę."

 

 

„W cieniu jestem bardziej sobą niż w świetle.”

 

 

„Nieobecność to forma obecności, którą świat nie umie czytać.”

 

„Z popiołów duszy wstaje cień, by pytać, czy warto żyć dalej.”

 

 

„Między walką a odejściem, milczy sens.”

 

 

„Skrzydła spalone, lecz niebo wciąż pamięta mój lot.”

 

 

„Z ciemności pytam: po co światło?”

 

 

„W pustce szukam Boga, a znajduję siebie, złamanego.”

 

 

 

"Z popiołów duszy rodzi się krzyk istnienia, między światłem a cieniem toczy się człowiek."

 

 

„Miłość jest burzą, co chroni i niszczy, lecz tylko w niej rodzi się prawda serca.”

 

 

„Kto kocha naprawdę, dotyka nieskończoności.”

 

 

"Z otchłani rodzi się światło, z bólu, melodia istnienia."